Λέρες Αδέσποτες...


Ένα γράμμα στον Χρήστο Θηβαίο
Ιάσονας Γουσέτης 

Αξιότιμε κ. Θηβαίο, 
Μόλις την περασμένη Δευτέρα ενημερωθήκαμε ότι είστε και… πανεπιστημιακός καθηγητής, όταν βρεθήκατε καλεσμένος στη ραδιοφωνική εκπομπή της Δ. Αυγερίδου και αναπτύξατε τις ανησυχίες σας για την σημερινή κατάσταση της κοινωνίας αλλά και τις απόψεις σας για τους νέους ανθρώπους. 
Φυσικά, συζητήσατε σε πλαίσια αυστηρά ακαδημαϊκά, με ακράδαντα επιχειρήματα και επιστημονική μεθοδολογία, σεβόμενος πλήρως τη δημοσιογράφο και τους ακροατές – όπως ακριβώς αρμόζει σε έναν άνθρωπο με «πτυχία, διδακτορικά και μεταπτυχιακά», όπως αρμόζει σε έναν αληθινό καλλιτέχνη. 

Πίνοντας τον τέταρτο φραπέ για σήμερα και ξεπερνώντας την αναγούλα που μου προκάλεσε η αήθειά σας – θα μου κόψει την όρεξη για τον πέμπτο – νομίζω έχει ένα νόημα να σταθούμε σε ορισμένα απ’ όσα είπατε – έστω και αν ειπώθηκαν άνευ ειρμού και λογικής, μιας και υπάρχει μια μερίδα κόσμου που θα βρει τρόπο να δικαιολογήσει το παραλήρημά σας. 

Αφού εκφράσατε τη συμπάθεια σας στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού διότι «προσπαθεί να επιβάλλει μια αριστερή πολιτική στην Ε.Ε.» (τι και αν αυτά έμειναν στα λόγια, τι και αν αυτή τη στιγμή βουτάμε στο 3ο μνημόνιο)...
Σχόλια