Πραγματικότητα, αλήθεια, τι ορίζεται ως υπαρκτό; Τι είναι αληθινό;
Δηλαδή αυτό το αιθερικό σώμα είναι ας πούμε ο αληθινός μας εαυτός, όπως ισχυρίζονται αρκετοί από εμάς, να κάνουμε ότι θέλουμε με μια μας σκέψη, Αλλά και πάλι θα το προσδιορίζαμε ως αληθινό αυτό που θα ζούσαμε υποθετικά;
Τι είναι αληθινό λοιπόν; Αληθινό είναι το να νιώθεις στον μέγιστο βαθμό τις αισθήσεις, και μάλιστα ενός σώματος σαν το υλικό που έχουμε τώρα,; διότι είναι πάρα πολύ επιρρεπείς ταυτόχρονα, και σε μέγιστο βαθμό και στις θετικές αλλά και στις αρνητικές αισθήσεις..δείγμα του διπολικού μας κόσμου.
Είναι οι αισθήσεις όμως αληθινές; Οι αισθήσεις είναι η αλήθεια;
Η ας το πούμε αλλιώς, να νιώθουμε την κάθε μας στιγμή τόσο πολύ νοερά ώστε να είμαστε συνέχεια ευτυχισμένοι; Αλλά και πάλι είναι ευτυχισμένος αυτός που ζει αληθινά με αυτόν τον τρόπο;
Είναι δυνατόν να είμαστε συνεχώς ευτυχισμένοι σε έναν οργασμό συναισθημάτων; είναι ευτυχία αυτό; η είναι ένα είδος ονείρου διέγερσης και υπερδιέγερσης ακράτητων αισθήσεων και συναισθημάτων; αλλά και πάλι τι ευτυχία είναι αυτή να είσαι συνέχεια σαν μαστουρωμένος;
Τι πρέπει να ορίσουμε ως αληθινή πραγματικότητα λοιπόν;
Το λέει και η έννοια της λέξης! χωρίς την λήθη, να νιώθουμε συνεχώς νοερά την πραγματικότητα γύρω μας με νου και σώμα, όπως είναι, ούτε σαν μαστουρωμένοι, ούτε μέσα από τον πόνο των αισθήσεων, αλλά και πάλι δεν φτάνει αυτό, διότι για να ζεις αληθινά πρέπει να ζεις για πάντα, να είσαι αθάνατος, αλλά ούτε αυτό φτάνει, διότι τι να το κάνω αν δεν είμαι ελεύθερος μα σκλαβωμένος;
Αν μας διδάσκουν οι διάφοροι ότι μόνον στον θεό θα είμαστε ευτυχισμένοι, τότε πως γίνεται στο τέλος ο θεός να θέλει να μας αφομοιώσει σαν Όλον; λες και το θεωρεί τετελεσμένο γεγονός;
Αν είναι αυτό το ζήτημα, να αφομοιωθούμε με τον θεό τον κάθε αγαθό θεό, τότε τι αγαθός είναι ώστε να ζητά να τον υμνούμε το όνομα του; τόσο πολύ ανάγκη έχει να τον παρακαλούμε να μας σώσει; να θέλει από τα ίδια του τα παιδιά να τον προσκυνούν, σαν δούλοι; η να πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε; διότι, αν έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε, το δίκαιο είναι λέει, να μείνουμε στον κόσμο του κακού που μας μισεί θανάσιμα.
Ναι! τόσο πολύ μας αγαπά! που μας άφησε λόγο ελεύθερης επιλογής να κάνουμε ένα αμάρτημα λέει, το οποίο μας έφερε στα χέρια του πιο θανάσιμου εχθρού του, κι αυτός ο αγαθός καλός θεός μας άφησε στα χέρια του, να μας τυρρανά, να μας σέρνει στην κόλαση για καμιά εικοσαριά χιλιάδες χρόνια μέσα στις χειρότερες δοκιμασίες που μπορεί να σκεφτεί ο πιο άγαπάνθρωπος!..ναι! αυτός είναι ο αγαθός θεός, που αν τον προδώσαμε μια φορά επειδή δεν τον ακούσαμε, άφησε τον άλλον τον κακό, να μας παρασύρει ενώ "προγνώριζε" τι θα συμβεί! παρόλλο που δεν είχε το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής, αλλά και να είχε τον άφησε κι αυτόν, αλλά του έδωσε μεγάλη δύναμη ενώ σε εμάς καθόλου, για να μας τυρρανά, ..αλλά είναι αγαθός, μας αγαπά, διότι δεν μας έχει ανάγκη λέει, αλλά απλά θέλει να μας σώσει από τα χέρια του εχθρού, που ο ίδιος άφησε και μας έστειλε σε αυτόν.
Τελικά αναρωτιέμαι αν είχαμε λίγο μυαλό επάνω μας, αν θα κατανοούσαμε, πόσο εμείς οι άνθρωποι είμαστε θύματα κάποιων τυχάρπαστων, που μας έχουν τόσο πολύ ανάγκη, και επειδή μας φοβούνται μας κρατούν φυλακισμένους σώμα και ψυχή, μέσα από την υποταγή της συνειδήσεως μας, της ίδιας της ύπαρξης μας, διότι αν κάτι είναι αληθινό και πρέπει να ονομάσουμε ως αλήθεια, είναι η ίδια η ύπαρξη της ελεύθερης ύπαρξης μας μέσα από την ελεύθερη σκέψη δίχως παρεμβάσεις ΄τρίτων που προσπαθούν συνεχώς να μας δίνουν τον ΦΟΒΟ!!
Και όποιος πουλάει φόβο, είναι αυτός που τρέμει μην ξυπνήσουμε!! και δούμε την αλήθεια! πως ότι σκεφτόμαστε αυτό ζούμε!! και κάνει τα πάντα για να μας κρατά σε καταστολή, μέσα από τον φόβο! διότι αν δεν είχαμε φόβο θα είμασταν ελεύθεροι!
Κατηγορίες:
Σχόλια