για το Πολεμικό Ημερολόγιο
Σας έγραφα μόλις προχθές ότι ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΗΡΕΣ.
Φυσικά δεν θα μιλήσω για δικαίωση, αυτό ούτως ή άλλως είναι αίσθημα προσωπικό, υποκειμενικό και για ιδία ικανοποίηση. Όμως στη χώρα μας πλέον το μόνο αίσθημα που πρέπει να έχουμε είναι αγάπη για τον συνάνθρωπο γιατί η κρίση πλέον δεν είναι οικονομική αλλά ανθρωπιστική. Η κρίση είναι πολιτική γιατί αποδεικνύουν κάθε μέρα που περνάει την προδοσία τους. Και δεν εννοώ μόνο την συγκυβέρνηση.
Σήμερα όλοι παίζουν το παιχνίδι με
κανόνες πόκερ. Η μπλόφα πάει σύννεφο όμως οι “άλλοι” έχουν φουλάρι και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να κάνουμε συνεχώς ρεϊζ…
Πριν 4 χρόνια υπήρχε λύση. Χρεοκοπία εντός ευρώ, διπλό νόμισμα και οι όποιες δυσκολίες θα περνούσαν μέσα σε λίγους μήνες. Αντ΄αυτού σήμερα έχουμε άτυπη χρεοκοπία μόνον στο εσωτερικό, ο κόσμος πεινάει, παιδιά λιποθυμούν και κανένας δεν λέει τίποτα γι΄αυτό, οι θάνατοι από καρδιοπάθειες και καρκίνουν έχουν αυξηθεί και ο μόνος δείκτης που δείχνει κάμψη είναι των αυτοκτονιών (αυτό σημαίνει ότι κάποιοι ξύπνησαν;;;).
Δεν υπάρχει καλή και κακή τρόικα. Οι τροϊκανοί είναι ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ. Ούτε πολιτικοί ούτε πολιτευτές. Είναι υψηλά αμοιβόμενοι υπάλληλοι που ορίσθηκαν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως εμείς στον εργασιακό μας περιβάλλον. ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ. Μετρούν αριθμούς και λογιστικούς τύπους.
Εαν λοιπόν πας στο λογιστή σου και σου πεί ξέρεις κύρια τάδε ο λογαριασμός δεν βγαίνει, γιατί στο λέει επείδη έτσι του κατέβηκε; Όχι βέβαια στηρίζεται σε αριθμητικά δεδομένα, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Όταν λοιπόν η τρόικα λέει δεν βγαίνει για εμένα ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ. Οπότε ψάχνεις λύσεις. ΕΝΤΟΣ και ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩ εαν χρειασθεί.
Μια λύση ΕΝΤΟΣ του σκληρού ευρώ σήμερα φαντάζει απίθανη. Δυστυχώς οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε καταστάσεις του 1965-67 και ο κόσμος κηρύσει στάση πληρωμών.
Μόνο τα γεροντάκια έμειναν να στέκονται κάθε 28 στις ουρές για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ σε βάρος του τσιγάρου, του καφενέ και των φαρμάκων για την πίεση. Οι 50 μείον είναι χαμένοι από τα ταμεία και αυτό οι κυβερνώντες το ξέρουν καλά!
Μια λύση ΕΚΤΟΣ ευρώ σήμερα θα πονέσει και πονέσει πολύ. Αφού το χρέος έχει φθάσει, ίσως και ξεπεράσει τα 700δις ευρώ (δημόσιο και ιδιωτικό). Και το κακό είναι ότι, ότι και να γίνει θα πληρωθεί με όρους ευρώ και αγγλικό δίκαιο.
Θα μου πείτε λύση δεν υπάρχει;