Ομάδα Α, Ομάδα Ε, Σείριος, Διαστρικά Οχήματα...

Προ δισεκατομμυρίων ετών από σήμερα, τα άτομα τα λεγόμενα «Άλφα» είχαν οχήματα διαπλανητικής επικοινωνίας!

Τα οχήματα αυτά ήταν πολύ υψηλού τεχνολογικού επιπέδου [ΣΗΜ.: ακόμα και στην «Οδύσσεια» του Ομήρου γίνεται αναφορά σε τέτοια οχήματα που ανέπτυσσαν υψηλότατη ταχύτητα και μπορούσαν να καλύπτουν αποστάσεις σε χρόνο-«μηδέν», π.χ. τα περίφημα «πλοία» των Φαιάκων...].

Τα οχήματα αυτά (βασισμένα σε τεχνολογία προερχόμενη από άλλον κόσμο, εκτός του πλανήτη Γη), επηρέασαν την διαμόρφωση του πλανήτη μας, ώστε φεύγοντας κάποια στιγμή από τον «Ε» του Σειρίου και από τον Άρη – μερικοί λένε και από το «Γάμα» του Λαγού – ήρθανε στην Γη διαμορφώνοντας μέσα σε χιλιάδες χρόνια την κατάσταση που βλέπουμε σήμερα. Αυτό το κατάφεραν έχοντας σταθεροποιήσει την Σελήνη στην θέση που βρίσκεται έως και σήμερα (προ δεκαετίας περίπου έγινε ημερίδα στο Ινστιτούτο «Αχάνα ΙΗ», που ως θέμα είχε την Σελήνη, με βίντεο και φωτογραφίες σχετικές, ενώ παραβρέθηκαν και 84 άτομα, με ομιλητή τον φυσικό Παναγιώτη Παππά).

Το τελειότερο όχημα που πέταξε ποτέ σε αυτό το Ηλιακό σύστημα είναι το σκάφος του Ουρανού, το οποίο και έχει πολλά κοινά με το σκάφος «Αέλιος 4». Ανάλυση για το εν λόγω σκάφος έκανε ο Γεώργιος Πάλμος, στην εκπομπή του Σόλωνα Αμπατζή, το 2001, όπου παραβρέθηκε ως εκπρόσωπος της «Ε» των JFK [John Fitzgerald Kennedy], Ωνάση και Γκιόλβα (ο τελευταίος μάλιστα τότε ακόμα ήταν εν ζωή). Το «Αέλιος 4» είναι κατασκευή της Ομάδας «Α» και δεν σχετίζεται κατασκευαστικά καθόλου με γερμανικές κατασκευές που έχουν κάνει μεγάλα ταξίδια από υπερδιαστασιακά τούνελ προς τον πλανήτη Αλντεμπαράν και αλλού! Επίσης, δεν έχει σχέση ούτε και με τα οχήματα της «Ε», τα οποία είχε κατασκευάσει ο Γεώργιος Γκιόλβας...

Οχήματα αυτής της κατηγορίας των Ελλήνων διακρίνουμε από τον Προμηθέα Δεσμώτη, το όχημα που μετέφερε τον Σωκράτη (βλ. «Φαίδων» του Πλάτωνος), καθώς επίσης και τα οχήματα στα οποία επέβαιναν ο Διόνυσος και ο Ηρακλής κατά την Γιγαντομαχία, αλλά και τα οχήματα που αναφέρονται στο «Βιμάνικας Άστρα», στη «Ραμαγιάνα» και στο «Νεβάρς Αβατάρας». Οχήματα διάφορα έχουν εμφανιστεί κατά τους ιστορικούς χρόνους, όπως π.χ. σε μία μάχη των Ρωμαίων προς τον Μιθριδάτη, σε μια μάχη των στρατευμάτων του Αλεξάνδρου και πολλές ακόμα άλλες τέτοιες εμφανίσεις...

Οι σύγχρονες προσπάθειες κατασκευής τέτοιων οχημάτων άρχισαν το έτος 1917 και συνεχίστηκαν το έτος 1945. Μεγάλη εξέλιξη υπήρξε μέχρι το έτος 1947 στην βάση της Ανταρκτικής, όπου κατάφεραν να φτιάξουν οχήματα που έβγαιναν μέσα από το νερό, εκτοξευόμενα με μεγάλη ταχύτητα!... Αυτή την στιγμή πέραν των διαστημικών οχημάτων των διαφόρων κρατών, των οποίων μερίδιο από το μέλλον αυτών των δράσεων διεκδικούν οι λαοί της Ιαπωνίας και της Κίνας, υπάρχουν οχήματα των ομάδων «Α» και «Ε» που κινούνται είτε με υδράργυρο είτε με την τεχνική των αντιμαχομένων πλανητών, είτε με κινητήρες αιθέρα.

Τη χρήση κενού που κάνουν κάποια από τα σκάφη αυτά (δημιουργία κενού μπροστά από το σκάφος) θέσπισε ο Γεώργιος Γκιόλβας και χρησιμοποιείται τώρα και σε τορπίλες. Χρήση της ανωτέρας τεχνικής κάνει το τελειότερο υπερελαφρό αεροσκάφος («Λαχάρ Αέλιος 4», Μόρα 24), το οποίο βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο με πυραύλους αέρος-αέρος ηλεκτρομαγνητικού παλμού και αέρος-επιφανείας. Δοκιμάζεται τορπίλη ηλεκτρομαγνητικού παλμού κατά υποβρυχίων, ενώ μπορεί να φέρει 36 εμπρός Λέιζερ και 4 πίσω κατά επερχομένων αντιαεροπορικών βλημάτων, καθώς και βόμβες σιμπιγίου.

Φυσικά υπάρχει προσπάθεια το αεροσκάφος αυτό να κινείται και υποβρυχίως, και έως βάθους 80 μέτρων. Το κύριο υλικό που είναι φτιαγμένο το σκάφος θυμίζει τον ιστό της αράχνης! Να σημειωθεί εδώ απαραίτητα, πως σχετικές πληροφορίες για τα υπερελαφρά αεροσκάφη είχαν δοθεί τον Δεκέμβριο του 2011 στο υπουργείο εθνικής αμύνης.

Συμπερασματικά, υπάρχει μεγάλο μέλλον στον τομέα αυτό. Οι πληροφορίες μας θέλουν το μακρύτερο σημείο που έχει φτάσει επανδρωμένο σκάφος να είναι το Υπερ-Σμήνος της Παρθένου [Ε 22]!!!