Νέο «όχι» Χριστόφια στην ένταξη της Κύπρου στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη
Αντίθετος στην υποβολή ένταξης στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη εξακολουθεί να είναι ο πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος επί σειρά ετών ήταν γενικός γραμματέας του (κομουνιστικού κόμματος) ΑΚΕΛ.
Για πρώτη φορά από το 1963 πρόεδρος της Κύπρου άσκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας, που τού παρέχει το κυπριακό Σύνταγμα και απέπεμψε απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής για την υποβολή ένταξης στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη.
Για πρώτη φορά από το 1963 πρόεδρος της Κύπρου άσκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας, που τού παρέχει το κυπριακό Σύνταγμα και απέπεμψε απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής για την υποβολή ένταξης στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη.
Το ΑΚΕΛ ως κομουνιστικό κόμμα διατηρεί με αυστηρότητα ορισμένες μαρξιστικές αρχές που διατηρούν κομουνιστικά κόμματα, αλλά και το ΚΚΕ. Ωστόσο είπε ένα μεγάλο «ναι» στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ΟΝΕ, θέματα που το ΚΚΕ δεν συζητούσε.
Η επιλογή πάντως του κ. Χριστόφια προκάλεσε την έντονη αντίδραση όλων των κομμάτων (πλην ΑΚΕΛ), περιλαμβανομένης και της (σοσιαλιστικής) ΕΔΕΚ. Η Ολομέλεια της Βουλής ζητούσε από τον κ. Χριστόφια να προχωρήσει αμέσως στην υποβολή αίτησης, για να κατοχυρώσει τα ύψιστα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας στο θέμα της άμυνας και της ασφάλειας.
Στην απόφαση αναφέρεται ότι η συμμετοχή της Κύπρου στον Συνεταιρισμό θα ενισχύσει το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, την κρατική της υπόσταση διεθνώς και παράλληλα θα διευρύνει τη συμμετοχή της σε όλους τους πυλώνες πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού είχε αντιδράσει έντονα, αναφέρθηκε στο ρόλο του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της εισβολής και διερωτήθηκε και πόσο οι καταστροφείς της Κύπρου θα μπορούν τώρα να την υπερασπισθούν.
Η επιλογή πάντως του κ. Χριστόφια προκάλεσε την έντονη αντίδραση όλων των κομμάτων (πλην ΑΚΕΛ), περιλαμβανομένης και της (σοσιαλιστικής) ΕΔΕΚ. Η Ολομέλεια της Βουλής ζητούσε από τον κ. Χριστόφια να προχωρήσει αμέσως στην υποβολή αίτησης, για να κατοχυρώσει τα ύψιστα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας στο θέμα της άμυνας και της ασφάλειας.
Στην απόφαση αναφέρεται ότι η συμμετοχή της Κύπρου στον Συνεταιρισμό θα ενισχύσει το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, την κρατική της υπόσταση διεθνώς και παράλληλα θα διευρύνει τη συμμετοχή της σε όλους τους πυλώνες πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού είχε αντιδράσει έντονα, αναφέρθηκε στο ρόλο του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της εισβολής και διερωτήθηκε και πόσο οι καταστροφείς της Κύπρου θα μπορούν τώρα να την υπερασπισθούν.
Από : tovima.gr
Αλλά για να ξέρουμε για τι πράγμα ακριβώς γίνεται λόγος,ΟΡΙΣΤΕ :
Ο «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» είναι Πρόγραμμα του ΝΑΤΟ που συστάθηκε το 1994, από το ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, του Συμφώνου της Βαρσοβίας και του Ανατολικού Μπλοκ. Κύριος επιχειρησιακός σκοπός, ήταν η αύξηση της επιχειρησιακής συμβατότητας μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων των πρώην σοσιαλιστικών χωρών και του ΝΑΤΟ και κύριος πολιτικός σκοπός να δημιουργηθεί ένας «προθάλαμος» για ένταξη πρώην σοσιαλιστικών χωρών στο ΝΑΤΟ. Και οι δύο στόχοι επιτεύχθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία, με δέκα χώρες που εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» να έχουν ενταχθεί αργότερα στο ΝΑΤΟ. (Βουλγαρία, Εσθονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ουγγαρία και Τσεχία).
Στην επίσημη ιστοσελίδα του «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη» - στον επίσημο δικτυακό τόπο του ΝΑΤΟ, (http://www.nato.int/issues/pfp/index.html), αναφέρεται εμφανώς, αυτό που αποκρύβουν επιμελώς τα κόμματα που ζητούν ένταξη της Κύπρου στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη»: Ότι δηλαδή δεν είναι ούτε Ευρωπαϊκός Οργανισμός, ούτε αμυντικό όργανο ή πυλώνας της Ε.Ε. Το ίδιο το ΝΑΤΟ σαφώς αναφέρει πως: «Η Συνεργασία για την Ειρήνη (PFP) είναι ένα πρόγραμμα της πρακτικής διμερούς συνεργασίας μεταξύ των επιμέρους χωρών συνεργατών και του ΝΑΤΟ. Επιτρέπει στις χώρες - συνεργάτες για να ενισχύσουν μια ειδική σχέση με το ΝΑΤΟ».
Όπως επίσης σαφώς εξηγεί το ΝΑΤΟ, «η ουσία του προγράμματος Συνεταιρισμός για την Ειρήνη, είναι μια συνεργασία που διαμορφώνεται χωριστά μεταξύ κάθε συνεργαζόμενης χώρας και του ΝΑΤΟ, που προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες και που εφαρμόζεται από κοινού στο επίπεδο και το ρυθμό που επιλέγονται από κάθε συμμετέχουσα κυβέρνηση».
Ακόμη περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ :
Σχόλια