Ο νεο-οθωμανισμός στην Θράκη

Όσοι αμφισβητούν την ανοιχτά νεο-οθωμανική πολιτική της γείτονος, προφανώς αγνοούν αυτά που συμβαίνουν στην ελληνική Θράκη. Εδώ που το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής προωθεί ανοιχτά τελετές μνήμης των Οθωμανών κατακτητών καί διανθίζει κάθε δημόσια πτυχή της μειονοτικής ζωής με ανάλογο χρώμα. Την Κυριακή 23/5/2010 είχαμε μία ακόμη τούρκικη γιορτή στον Εχίνο της Ξάνθης, με αφορμή το «χάτιμ», την τελετή αποφοίτησης κάπου 30 παιδιών από τα μαθήματα Κορανίου που διοργάνωσε η τουρκομουφτεία Ξάνθης.

 Ήμασταν (μόνο εμείς) εκεί, για να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι ότι το πράγμα έχει πια ξεφύγει, σε σημείο να εκπλήσσει ακόμη κι εμάς που παρακολουθούμε επί χρόνια το μειονοτικό. Είχαμε λοιπόν μία οργάνωση από δεκάδες ταξιθέτες, οι οποίοι επικοινωνούσαν με ασυρμάτους και φορούσαν μπλούζες που στην πλάτη γράφανε «νεολαία Λαλά Σαχίν Πασά» (πρόκειται για τον Οθωμανό κατακτητήσημαία της ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης!Έξω από το τζαμί περίμενε ένας χωρικός ντυμένος με οθωμανική φορεσιά, για να δίνει το στίγμα της εκδήλωσης. Παντού, σε όλο το χωριό τεράστια ηχεία και οθόνες, με έναν κινητό τηλεοπτικό πομπό να μεταδίδει (παρανόμως, εννοείται) την τελετή στα γύρω χωριά. Φτάνει πρώτος με το τζιπ του ο αρχιφασίστας Αχμέτ Μέτε, που παριστάνει τον εκλεγμένο μουφτή Ξάνθης κι από πίσω του ο Τούρκος Πρόξενος της Κομοτηνής.
 – χριστιανό εξωμότη που υποτίθεται ότι ίδρυσε το χωριό) και στην μπροστινή όψη είχαν τη …

Από πίσω κι άλλοι παρατρεχάμενοι. Φιλιά κι αγκαλιές μπροστά στην είσοδο του τεμένους και μπαίνουν όλοι μέσα. Στον τοίχο του τζαμιού ένα βιτρώ απεικονίζει την τουρκική σημαία. Ξεκινάει η τελετή με θρησκευτικά αποσπάσματα και συνεχίζεται με ποιήματα για τον …Πορθητή της Κωνσταντινούπολης.

Πάλι καλά, πέρυσι είχαμε ποιήματα λατρείας για την Μητέρα Τουρκία και άλλους στίχους που στρέφονταν κατά των «προδοτών» – όπου προδότες είναι οι Πομάκοι που υπερασπίζονται την ταυτότητά τους και δεν δέχονται το τούρκικο φέσι (βλ. το βίντεο που σας παρουσιάσαμε προ εβδομάδων).

 Παίρνει τον λόγο ο Μέτε και δεν χάνει την ευκαιρία να μιλήσει για την ανάγκη ενότητας της «τουρκομουσουλμανικής μειονότητας», επισείοντας και πάλι τον φόβο των Πομάκων (αφορμή το δελτίο ειδήσεων του Σεμπαεδίν Καραχότζα στην πομάκικη γλώσσα, στο τοπικό Κανάλι 6). Έχει πει και πολύ χειρότερα, δεν ήταν μάλλον σε φόρμα και μάλλον αυτό συνδέεται με την πρόσφατη ρήξη του με τους μειονοτικούς βουλευτές.

Την τελετή κλείνει ο Τούρκος Πρόξενος, που μιλάει με τρόπο διπλωματικό, αφού έχει πληροφορηθεί την παρουσία μας στο ακροατήριο και δεν προβαίνει σε εξτρεμιστικές παραινέσεις, όπως το έπραξε άλλοτε στη Δαρμένη, στη Χλόη και σε άλλα μειονοτικά χωριά της Θράκης. Όταν ας πούμε σύστηνε στους χωρικούς να κάνουν γιορτές και να στήσουν μνημεία προς τιμήν των Οθωμανών που σκοτώθηκαν κατά την κατάκτηση της περιοχής τον 14ο αιώνα!

Αναρωτιέται κανείς, είναι δυνατόν όλα τούτα να συμβαίνουν στην ελληνική επικράτεια του 21ου αιώνα; Είναι δυνατόν να συμβαίνουν και ουδείς να ασχολείται; Είναι δυνατόν ένας Πρόξενος να κινείται με τέτοιον τρόπο, τόσο προσβλητικό για τη χώρα που τον φιλοξενεί, και να μην τον διαολοστέλνει κανένας;