Η... Μαύρη Αυγή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη

Όλα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Ένα κατευθυνόμενο (μην έχετε αμφιβολίες...) κύμα εγκληματικότητας, πλήττει την πρωτεύουσα και το κέντρο της. Καμπούλ η Αθήνα. Η τρομοκρατία οργιάζει και παρά τις σποραδικές «αποτυχίες» της, συνεχίζει να δίνει το παρόν, κρατώντας την Πολιτεία όμηρο των διαθέσεων των πολιτικών καταγωγίων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αλλά και κέντρων που απεργάζονται την αποσταθεροποίηση της χώρας.

Είναι πλέον σαφές ότι πρέπει να ενσωματώσουμε μια νέα «κουλτούρα» ασφαλείας. Η Αθήνα (και όχι μόνο) άλλαξε δραματικά. Η βομβιστική επίθεση στα γραφεία του κόμματος «Χρυσή Αυγή» στην οδό Σωκράτους, μπορεί να είχε συμβολικό χαρακτήρα, καθότι είχε προηγηθεί προειδοποιητικό τηλεφώνημα, όμως αναδεικνύει κάτι άλλο: όλα τα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας, είναι από άποψη ασφαλείας, γυμνά.

Ο οποιοσδήποτε αντιεξουσιαστής, αριστεριστής ή κακοποιός, μπορεί ανενόχλητος και ανά πάσα στιγμή, να δημιουργήσει πρόβλημα, να αφαιρέσει ζωές, να τραυματίσει σωματικά και ψυχικά ανθρώπους και να καταστρέψει περιουσίες, καταρρακώνοντας την ποιότητα ζωής των Ελλήνων πολιτών. Εξάλλου, οι παραπάνω κατηγορίες ατόμων, δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι πρέπει οι πολίτες να γίνουν πιο προσεκτικοί. Το «χύμα» τελείωσε, πληρώνεται πλέον πολύ ακριβά. Τα εγκλήματα εκ μέρους των αλλοδαπών, που έρχονται από χώρες όπου η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία, μιλούν από μόνα τους.

Έναντι αυτής της κατάστασης, η Πολιτεία υιοθετεί ένα νομοσχέδιο που θα αποθρασύνει τους αλλοδαπούς κακοποιούς και στην ουσία προσκαλεί και άλλους στην επικράτειά μας. Παράλληλα, με Προεδρικό Διάταγμα αίρονται οι συνέπειες του νόμου για πολίτες που ανέπτυξαν παραβατική συμπεριφορά, ενέργεια που δίνει λάθος μήνυμα στην κοινωνία. Φυσικά, οι πατριώτες εξακολουθούν να τελούν υπό διώξεις... Άσχετα αν δεν απειλούν κανέναν, άσχετα αν δεν χτυπούν, άσχετα αν δεν καίνε, άσχετα αν δεν αντιπαρατίθενται με τις δυνάμεις ασφαλείας.

Λάθος στόχευση από το ΠΑΣΟΚ

Η στόχευση της πολιτικής ηγεσίας είναι σε λάθος κατεύθυνση. Δεν αντιλαμβάνεται η Χαριλάου Τρικούπη ότι αυτοί που «φλερτάρει» ιδεολογικοπολιτικά, απεργάζονται το στρίμωγμά της. Οι θιασώτες του χάους, της αναρχίας και της ελευθεριότητας, είναι εδώ.

Και απειλούν όλα όσα έχουμε πετύχει, με θυσίες, με κόπους, με αγώνες και με αίμα. Φορούν έναν αριστεριστικό ιδεολογικό μανδύα, κοπτόμενοι τάχα για την «κοινωνική δικαιοσύνη» την οποία οι ίδιοι υπονομεύουν και συνεργάζονται με το διάβολο, το κερδοσκοπικό κεφάλαιο, για να εκφοβίσουν την ελληνική κοινωνία, να την απονευρώσουν, να την καταστήσουν άβουλη αγέλη. Όταν κάποιος πειράξει μια τρίχα τους, χαλάνε τον κόσμο, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα.

Κοινός παρονομαστής των καπιταλιστών κερδοσκόπων και τοκογλύφων και των αριστεριστών, η αρνησιπατρία, ο μηδενισμός και ο διεθνισμός. Ο τελευταίος είναι ένα μάλλον παρωχημένο ιδεολογικό εργαλείο. Η επίκλησή του, ως άξονα του «προοδευτικού» πακέτου, μόνο το γέλωτα προκαλεί.

Η αριστεριστική λογική γενικότερα, αγνοώντας τον πολιτισμικό παράγοντα και βασιζόμενη σε ένα πεζό ορθολογισμό, ο οποίος δεν μιλά στις ψυχές των ανθρώπων, που διψούν για μαγεία, πνευματικές εμπειρίες και απαντήσεις στα υπαρξιακά τους ζητήματα, καθίσταται ξένη προς το μέσο άνθρωπο. Γίνεται όμως φορέας και έμπνευση κακοποιών, αποτυχημένων, δειλών και τυχοδιωκτών. Σαν αυτούς που βάζουν βόμβες στα γραφεία πολιτικών κομμάτων.