Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΟΣ
Ο Ελληνικός λαός δεν χαρακτηρίζεται από κανενός είδους θρησκευτικό φανατισμό και είναι πολύ δύσπιστος και κριτικός απέναντι στον ορθόδοξο κλήρο. Ταυτόχρονα όμως είναι αντικειμενικό γεγονός και δική του πεποίθηση ότι η ορθόδοξη θρησκευτική πίστη αποτελεί στοιχείο της εθνικής του συνείδησης.
Γι' αυτό αποφάσισε η ιστορία, οι συνθήκες γέννησης του σύγχρονου ελληνικού κράτους, οι μακρόχρονοι σκληροί αγώνες για την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας -αγώνες που εμπνέονταν όχι μόνο απ' τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης αλλά και απ' τις παραδώσεις του χριστιανικού Βυζάντιου.
Χάρη σ' αυτό το γεγονός η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτέλεσε απ' την αρχή δομικό στοιχείο του ελληνικού εθνικού κράτους, δηλαδή του καπιταλιστικού κράτους, και έναν απ' τους κύριους ιδεολογικούς πυλώνες του. Έως σήμερα εξακολουθεί να είναι η επίσημη κρατική Εκκλησία, και κατέχει σημαντικές κρατικές αρμοδιότητες. Έτσι η ξαφνική διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα σ' αυτήν και την κυβέρνηση με αφορμή το ζήτημα των ταυτοτήτων, ήταν, πράγματι, για τον πολύ κόσμο κάτι αναπάντεχο. Προκάλεσε σύγχυση ιδίως σε κάποια "αριστερά" κεφάλια που συνηθίζουν να προσεγγίζουν τα ζωντανά γεγονότα μέσα από νεκρά και μηχανιστικά σχήματα και καθόλου με την μαρξιστική διαλεκτική.
Ας πούμε απ' την αρχή ότι η διαμάχη δεν αφορά μόνο τις ταυτότητες. Έχει γίνει πλέον φανερό ότι το κράτος θέλει να διαχωριστεί απ' την ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και να καταπολεμήσει την επιρροή της στην κοινωνία με την δύναμη του κρατικού μηχανισμού. Ο λόγος; Οι νέες ανάγκες και οι προσανατολισμοί της κυρίαρχης τάξης στις συνθήκες της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Η κυβέρνηση διαμέσου μιας εξωκοινοβουλευτικής επιτροπής που εμφανίσθηκε απ' το πουθενά για να προστατέψει τάχα το απόρρητο των προσωπικών μας δεδομένων, (επιτροπή Δαφέρμου), αλλά και ενός εξωκοινοβουλευτικού υπουργού Δικαιοσύνης, του Σταθόπουλου, έκανε γνωστή την απόφαση της να προχωρήσει στην έκδοση νέων δελτίων αστυνομικής ταυτότητας στα στοιχεία των οποίων δεν θα περιλαμβάνονταν πλέον το θρήσκευμα και η ιθαγένεια του κατόχου.
Η κυβέρνηση, αν και προχώρησε σ' αυτό το μέτρο στο όνομα του "εκσυγχρονισμού", δεν έκανε τίποτε περισσότερο απ' το να εφαρμόσει, όπως συμβαίνει σ' όλη την Ευρώπη, την περιβόητη σύμβαση του Σένγκεν. Πολύ περισσότερο δεν είχε κατά νου την προστασία των προσωπικών δεδομένων του πολίτη αφού η νέα ταυτότητα με το σύστημα του ραβδωτού κωδικού (bar code) στην πίσω όψη, έχει σχεδιαστεί ν' απλοποιήσει την πρόσβαση των αρχών σ' ένα ανοικτό ηλεκτρονικό φάκελο προσωπικών δεδομένων.
Όπως έγινε γνωστό από δημοσιεύματα στο Τύπο μερικά απ' τα αναρίθμητα δεδομένα που καταχωρούν στον ηλεκτρονικό φάκελο οι από μηχανής προστάτες των ατομικών μας δικαιωμάτων είναι:
Φυλετική ή εθνική προέλευση.
Πολιτικά φρονήματα.
Θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Συμμετοχή σε σωματεία και συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Ερωτική ζωή.
Ποινικές διώξεις και ποινικές καταδίκες.
Στον φάκελο αυτό θα υπάρχει συνεχής ροή κάθε είδους στοιχείων, και θα βρίσκεται σε "on line" δίκτυο υπολογιστών, ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή στην διάθεση των μηχανισμών αστυνόμευσης και καταστολής, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και όπου αλλού κρίνεται αναγκαίο.
Ενώπιον μιας τέτοιας πρόκλησης προς την κοινή δημοκρατική συνείδηση, θα περίμενε κανείς ότι η "Αριστερά" που έχει δοκιμαστεί σκληρά απ' την συνήθεια των αρχών να φακελώνουν τους πολίτες, να ξεσηκωθεί κατά της αναβίωσης αυτής της εμφυλιοπολεμικής πρακτικής, αναγάγωντας -αν προτιμούσε- το φακέλωμα σε κύριο ζήτημα. Όμως δεν κούνησε ούτε το δακτυλάκι της. Αντίθετα, βρήκε ότι οι αντιρρήσεις της Εκκλησίας θέτουν σε κίνδυνο το απόρρητο των προσωπικών μας δεδομένων, και επιπλέον τα ανθρώπινα δικαιώματα των θρησκευτικών μειοψηφιών!.. Για το δικαίωμα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να επιζήσει ως έθνος, ή έστω να αποφασίζει ο ίδιος για την μοίρα του, ούτε λόγος...
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ...ΛΟΥΘΗΡΟΣ!
Δεν είναι βέβαια χωρίς σημασία ότι ήταν οι εκπρόσωποι του Συνασπισμού (αλλά όχι μόνο αυτοί) που περιέτρεχαν πιο δραστήρια τα φιλόξενα για την περίπτωση κανάλια, για να στηρίξουν την κυβερνητική πολιτική στο θέμα της απάλειψης του θρησκεύματος, και με την συναίνεση ολόκληρης σχεδόν της "Αριστεράς" άναψαν το πράσινο φως στην κυβέρνηση υπενθυμίζοντας ότι αποτελεί πάγια θέση της ο χωρισμός της εκκλησίας απ' το κράτος!
Ο μαρξισμός βέβαια υποστηρίζει ότι το μοναδικό πάγιο σ' αυτόν τον κόσμο είναι ότι δεν υπάρχει τίποτε πάγιο. Αλλά ας μη μιλάμε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου...
Η επίσημη "Αριστερά", εδώ και τρία τέταρτα του αιώνα, σε καιρούς στενής αντικομουνιστικής συμμαχίας Εκκλησίας και κράτους, είχε καταχωνιάσει το "πάγιο" της αίτημα στην απέραντη λησμονιά. Τότε βέβαια θα είχε διαφορετική έννοια η ανακίνηση ενός τέτοιου ζητήματος. Όμως όχι μόνο δεν το έθεσε, αλλά επιχειρούσε να συμφιλιωθεί με την Εκκλησία καθώς κορυφαία στελέχη της εκκλησιαζόντουσαν επιδεικτικά στην Μητρόπολη, ή φιλούσαν το χέρι του Σεραφείμ! Ότι η θρησκεία είναι "το όπιο του λαού", περιέργως το θυμήθηκαν μόνο την στιγμή που μπήκε στο στόχαστρο της νέας τάξης, ως ένα βασικό συστατικό της εθνικής συνείδησης!
Δεν υπάρχουν υπεριστορικές αλήθειες και αιτήματα. Σε κάθε περίπτωση σημασία έχει ποια κυβέρνηση παίρνει ποιο μέτρο. Μια εργατική ή μια καπιταλιστική κυβέρνηση; Τα ίδια, φαινομενικά, μέτρα εφαρμοσμένα από διαφορετικές κυβερνήσεις μπορεί να έχουν το αντίθετο ακριβώς περιεχόμενο. Κι' εδώ πρόκειται για την κυβέρνηση των δουλοπρεπών υπαλληλίσκων της νέας Ρώμης και των δυτικο-Ευρωπαίων εταίρων της. Ας μη το ξεχνάμε. Οι νέες ταυτότητες και ολόκληρη η εκστρατεία κατά της εκκλησίας δεν μπορεί να είναι τίποτε περισσότερο από μια καλή υπηρεσία στους εντολείς τους.
Αλλά υπάρχει και μια άλλη πλευρά στο ζήτημα: Ο χωρισμός Εκκλησίας - κράτους θα μπορούσε να είναι μια ιστορικής σημασίας ανατροπή, αφού θέτει τέλος στο καθεστώς που ίσχυε από γενέσεως του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Δεν θα έπρεπε "ο κυρίαρχος λαός" να έχει λόγω πάνω σ' αυτό; Γιατί η Αριστερά δεν βγήκε αυτή πρώτη να προτείνει ένα δημοψήφισμα; Ή γιατί δεν υποστήριξε έστω την πρόταση της Εκκλησίας ν' αποφασίσει ο λαός για τις ταυτότητες, άρα και για τις σχέσεις Εκκλησίας - κράτους; Ή μήπως "ο κυρίαρχος λαός" είναι μια μπούρδα για λαϊκή κατανάλωση και τις αποφάσεις πρέπει να τις παίρνουν κάποιοι "φωτισμένοι" και να τις επιβάλουν στην "αμόρφωτη και καθυστερημένη πλεμπάγια";
Ας τους υπενθυμίσουμε -αν έχει κάποια αξία για την αξιοθρήνητη πλέον Αριστερά μας- ότι για τους ιδρυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού, "Η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι έργο της ίδιας της εργατικής τάξης και κανείς δεν μπορεί να το κάνει για λογαριασμό της και μάλιστα εναντίον της."
Και δεν επρόκειτο μόνο για το θρήσκευμα. Πακέτο μ' αυτό πηγαίνει και η απάλειψη της ιθαγένειας. Οι ηγετικοί κύκλοι της "Αριστεράς" δεν αντέδρασαν ούτε γι' αυτή. Τήρησαν σιγή ιχθύος. Να υποθέσουμε ότι δεν είναι μόνο υπέρ του χωρισμού της Εκκλησίας αλλά και του ελληνικού έθνους απ' το κράτος; Ότι είναι υπέρ του εθνικού του αποχρωματισμού; Εντελώς φερέφωνα της "νέας εποχής" κατάντησαν;
Προφανώς μαζί με την ΕΣΣΔ κατάρρευσε πλήρως και το ηθικό των ηγετών της παραδοσιακής "Αριστεράς" και των ετερόφωτων δορυφόρων τους. Δεν έχουν πλέον το κουράγιο να προβάλλουν οποιαδήποτε ουσιαστική αντίσταση και παραδίδονται στον ιμπεριαλισμό τόσο επαίσχυντα και ολοκληρωτικά όσο και η σοσιαλδημοκρατία στις παραμονές του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου.
Δεν αντιδρούν στο ηλεκτρονικό φακέλωμα, αν και γνωρίζουν πως πρόκειται για την ελληνική εφαρμογή της σύμβασης Σένγκεν, την οποία στα λόγια καταδικάζουν, δεν αντιδρούν στο εθνικό αποχρωματισμό της χώρας (σε τούτους τους ύποπτους και επικίνδυνους καιρούς) παρότι εκ' των πραγμάτων και μόνο θα δημιουργούνταν ένα πανίσχυρο παλλαϊκό μέτωπο, ικανό ν' ανατρέψει αμέσως την κυβέρνηση και να στρέψει την πορεία της χώρας μακριά απ' τους "νεοταξίτικους" μονόδρομους. Αλλά αυτό είναι αμφίβολο αν το θέλουν και σίγουρα δεν το τολμούν.
Προτιμούν να μας γυρίσουν στις απαρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού ξιφουλκώντας κατά των ουρανών, ενώ το κομουνιστικό κίνημα έχει προ πολλού διακηρύξει ότι το πρόβλημα βρίσκεται εδώ στην γη. Και βέβαια τα όσα καταλογίζουν στην Εκκλησία (αν και δεν αφορούν μόνο αυτή) είναι σωστά και γνωστά, πλην όμως λειτουργούν εντελώς αποπροσανατολιστικά αφού δεν τολμούν ν' απαντήσουν στο αυτονόητο ερώτημα: Γιατί το αντιδραστικό και δοσίλογο καθεστώς που μας κυβερνά αποφάσισε ξαφνικά να τα βάλει με τους ρασοφόρους σκοταδιστές, με τους χουντικούς, τους βασιλικούς, και να κατεδαφίσει τον κεντρικό πυλώνα του καθεστώτος; Την ορθόδοξη Εκκλησία;
Αλλά όχι, για την "αριστερούς" μας δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο στην υπόθεση. Έχουν ανακαλύψει στο πρόσωπο του Σημίτη ένα νέο Λούθηρο (!) που με καθυστέρηση κάποιων αιώνων αποφάσισε να απαλλάξει την ιμπεριαλιστική μας δημοκρατία απ' τα φεουδαρχικά κατάλοιπα που την ... ατιμάζουν!
Ακούστηκε κι' αυτό από μερικούς. Τους διαφεύγει όμως -όχι μόνο από βλακεία, αλλά και από πρόθεση- ότι ο Έλλην "Λούθηρος" δεν ενεργεί αυτοβούλως και σε ανύποπτο χρόνο, αλλά μετά από κοινοποίηση σχετικής έκθεσης του αμερικάνικου Στέητ Ντιπάρτμεντ, κατ' επιταγήν του Κογκρέσου, για τις παγκόσμιες θρησκευτικές ελευθερίες.
Το Στέητ Ντιπάρτμεντ έχει αναλάβει να δημοσιεύει κάθε Σεπτέμβρη εκθέσεις μ' αυτό το αντικείμενο. Εκθέσεις που βασίζονται σε νόμο που ψήφισε το Κογκρέσο το 1998 για λογαριασμό ολόκληρης της υφηλίου και ερήμην της. Το International Religion Act!
www.politikokafeneio.com
Σχόλια