Η ΑΠΡΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Το «στίγμα» της πλέον αποτυχημένης Συνοδικής περιόδου θα συνοδεύει τα παρόντα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, τα οποία το μόνο που κατόρθωσαν είναι να επιβεβαιώσουν στον υπέρτατο βαθμό την προσκόλλησή τους στο νοσηρό φιλάδελφο και να το αναδείξουν ανώτερο των ιερών κανόνων, ακόμη και αυτής της Αγίας Γραφής. Επιπλέον απέδειξαν πως καλύτεροί τους φίλοι στην ετήσια ενασχόληση, στο υποχρεωτικό καθήκον και φροντίδα τους με τα διοικητικά της Εκκλησίας μας υπήρξε η αδράνεια και ο εφησυχασμός- ωχαδελφισμός!

Πέραν λοιπόν των εντυπωσιακών φανφαρονισμών και των πολυδιαφημιζόμενων συνεδριάσεων οι απερχόμενοι Μητροπολίτες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Θα μου πείτε, μπορεί να τοποθετήσουμε όλους στο ίδιο σακί, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις; Μα τα πρόσωπα κρίνονται πάντοτε εκ των αποτελεσμάτων, των πράξεων και των αποφάσεων που λαμβάνουν. Και για να γίνουμε περισσότερο σαφείς θα φέρουμε ως παραδείγματα το νομοσχέδιο που κατέθεσαν 19 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για το γάμο των ομοφυλοφίλων αλλά και το νόμο της κυβέρνησης περί καθιέρωσης του συμφώνου συμβίωσης κατ’ επιταγήν των τεκτονικών υπόγειων κέντρων των Βρυξελών. Συνοδικό μέλος μετέφερε σύμφωνα με πληροφορίες το νομοσχέδιο στη συνεδρίαση του μηνός Δεκεμβρίου εκτός ημερησίας διάταξης. Η απάντηση που επισήμως έλαβε είναι ότι το θέμα τούτο δεν αφορά την Εκκλησία και τη ΔΙΣ αλλά ανήκει στη δικαιοδοσία της εκτελεστικής εξουσίας!!! Και ως εκ τούτου απορρίφθηκε και ετέθη στις καλένδες... Δεν υπήρξε άλλωστε ανακοίνωση και για το ζήτημα του συμφώνου συμβίωσης. Βλέπετε πήγε κοτζάμ υπουργός Δικαιοσύνης στον Προκαθήμενο της Εκκλησίας και τον έπεισε πως είναι εντελώς ακίνδυνο για την ελληνική οικογένεια, εξασφαλίζοντας έτσι όχι μόνο την ουδετερότητα αλλά και την ένοχη σιωπή της Εκκλησίας.Αναρωτιόμαστε έκτοτε ποιό είναι το έργο της ΔΙΣ. Αναρωτιόμαστε αν οι συγκεκριμένοι Επίσκοποι πραγματικά επιθυμούν να είναι θεματοφύλακες της Ορθόδοξης πίστεως, σύμφωνα με την υπόσχεση που έδωσαν κατά την εκλογή τους ενώπιον ανθρώπων και Θεού. Επ’ ουδενί θέλουμε να πιστεύουμε ότι αποδέχθηκαν στο όνομα του ωχαδελφισμού και της εφήμερης κοσμικής νοούμενης εξουσίας τους την θεομίσητη φιλοσοφία της εξοικείωσης, που εμπράκτως διδάσκει και εφαρμόζει η Μασωνία και οι εκφραστές του σκότους. Και δεν έφθανε μόνο αυτό αλλά οι εν λόγω Μητροπολίτες δεν ήλεγξαν ως νέοι ιεροί Χρυσόστομοι τους δήθεν εκπροσώπους του λαού εισηγητές του νομοσχεδίου για την αποδοχή της ανωμαλίας από μέρους τους. Ούτε εξέδωσαν κάποια εγκύκλιο να ενημερώνουν τους πιστούς για την ροπή τους προς την ανωμαλία, ώστε να λάβουν μελλοντικά τα μέτρα τους... Έτσι βρε αδελφέ για να δικαιολογήσουν τη θέση τους, για τα μάτια του κόσμου και των πιστών, που λέγει ο λαός.Από την άλλη πλευρά δεν διαπιστώσαμε ούτε και κάποια μεμονωμένη αντίδραση Ιεράρχη μέλους της ΔΙΣ, μία διαφοροποίηση που θα εκφραζόταν λ.χ. με μία βαρύγδουπη παραίτηση από τη ΔΙΣ λόγω παρέκκλισης από το ορισθέν από τους ιερούς κανόνες έργο της! Και γι’ αυτό μπαίνουν όλοι στο ίδιο σακί που φέρει την χαρακτηριστική πινακίδα «ενδεείς (φτωχοί δηλαδή) στο κατά Θεώ θέλημα Επίσκοποι».Για να μην κινδυνεύσουμε επιπλέον να χαρακτηρισθούμε ως άδικοι και επιπόλαιοι στις κρίσεις μας επιστρατεύουμε μία ακόμη απόφαση των μελών της Ιεράς Συνόδου, αυτή που αφορά τον φυλακισμένο πρώην Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα. Επτά εκ των δώδεκα συνολικά μελών της ΔΙΣ, εξαιρουμένου του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου που δεν μετείχε στη συνεδρίαση ψήφισαν χαριστικά και με συνοπτικές διαδικασίες έθεσαν την υπόθεση του φυλακισμένου –κατηγορούμενου για οικονομικές ατασθαλίες- στο αρχείο. Μα σας ακούω να μου λέτε πως ακολούθησαν την πεπατημένη, το σύνηθες, το πρέπον...

Και επί εποχής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου είχε εισέλθει υπόθεση του ίδιου κατηγορουμένου πρώην Επισκόπου στο αρχείο. Γιατί λοιπόν τώρα σώνει και καλά αυτοί οι συγκεκριμένοι Επίσκοποι να βγάλουν το «φίδι από την τρύπα»; Θα απαντήσουμε με το αρχαίο ρηθέν πως το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Το πόσο ισχύει αυτό για τους ποιμένες της Εκκλησίας μας είναι αυτονόητο και δεν χρειάζεται πιστεύω περαιτέρω ανάλυση... Και όχι μόνο ποίησαν τη νήσσα στο όνομα του φιλάδελφου που πάντοτε έχει τα πλοκάμια του και δραστηριοποιείται στο βδελυρό παρασκήνιο αλλά επιχείρησαν κάποιοι εξ αυτών να θέσουν εαυτούς υπεράνω και του νόμου που προέβλεπε τελεσίδικα την καθαίρεση του πρώην Επισκόπου. Με την ανίερη συμπεριφορά τους προκάλεσαν τη μήνη του Θεού, τις αντιδράσεις 30 σχεδόν συνεπισκόπων τους αλλά και την εύλογη απορία των πιστών. Είναι η μόνη περίπτωση στην ετήσια θητεία τους που παρουσιάστηκαν τόσο πολύ «τολμηροί»... Δεν υποψιάστηκαν ωστόσο, σε τι είδους περιπέτεια οδήγησαν την Εκκλησία της Ελλάδος με την απερισκεψία τους! Γιατί πέραν του ότι αθέτησαν το λόγο τους πως θα λύσουν εκκλησιαστικά το ζήτημα τούτο, ενέπλεξαν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, γεγονός για το οποίο ήδη ελέγχονται... Στο απολογιστικό υπόμνημα λοιπόν που θα καταθέσουν, το κεφάλαιο τούτο θα πρέπει να συνοδεύεται με την λέξη «αποτύχαμε παταγωδώς».