Το μωρό, το μωρό, το μωρό...
χαρώ, να χαρώ, το παιδί, το παιδί.
Οπως είπε για το παιδί (το μωρό), τον Τσίπρα:
"Οταν τον βλέπει κανείς να κυκλοφορεί στο Νταβός αυτές τις μέρες, λέει κανείς, "ρε παιδί μου, του πηγαίνει αυτού του παιδιού, αυτό το περιβάλλον. Μια χαρά είναι, τι τα ήθελε τ' άλλα?".
Κατά τ' άλλα, το σχόλιο του αφορούσε τα γενέθλια του ΣΥΡΙΖΑ (τα 3 χρόνια στην εξουσία):
Ο κ. Τσίπρας πληρώνει για τις αμαρτίες του. Και μαζί του, πληρώνουμε και ΄μεις. Είμαστε στο καθαρτήριο. Είναι και η κυβέρνηση του στο καθαρτήριο. Προς τα που τελικώς θα πέσει η πλάστιγγα δεν το ξέρουμε.
Μπορεί πράγματι ο κ. Τσίπρας να κατορθώσει μέχρι το τέλος της θητείας του να εχει αφήσει στις θετικές αναμνήσεις πολλά να θυμόμαστε και κάπως να σβήσουμε αυτά που όλοι δυστυχώς θυμούνται... φόροι, φόροι, φόροι, έλλειψη αυτοπεποίθησης και περιπέτειες, οι οποίες μας ταρακούνησαν δυσάρεστα. Μην ξεχνάμε, πως, ακόμη έχουμε έλεγχο κεφαλαίων.
Πόσο καλύτερα θα 'μασταν εάν ο κ. Τσίπρας από την αρχή, με το που πήρε την εξουσία, έλεγε "οκ ας είμαι ρεαλιστής, ας κάνω αυτά που μπορούν να γίνουν και αργότερα να δοκιμάσω να κάνω και τα υπόλοιπα". Νομίζω θα ήμασταν πάρα πολυ μπροστά. Και το ξέρει κι ο ίδιος και δυστυχώς δεν μπορείς να πας τον χρόνο πίσω. Δεν μπορείς να ξαναγράψεις την ιστορία...
Σχόλια